Prof. dr hab. n. med., specjalista położnictwa i ginekologii
1962-1968, studia wyższe na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Warszawie.
1968 – 1970, staż podyplomowy w Szpitalach Miejskich w Jarosławiu i w Skierniewicach.
1974, Specjalizacja I st. w zakresie położnictwa i ginekologii.
1978, Specjalizacja II st. w zakresie położnictwa i ginekologii roku.
1982, Stopień naukowy doktora nadany przez Radę Naukową Instytutu Matki i Dziecka.
1990, Stopień doktora habilitowanego nadany przez Radę Naukową Instytutu Matki i Dziecka.
1998, Tytuł profesora.
Odbył szkolenia specjalistyczne w wielu ośrodkach naukowych krajowych i zagranicznychm.in.: na Węgrzech, w Wielkiej Brytanii, Holandii, Kanadzie.
1975-1979, Szpital Wolski w Warszawie, Oddział Chorób Kobiecych
1979-2002, Instytut Matki i Dziecka, Klinika Położnictwa i Ginekologii, kolejno na stanowiskach: starszego asystenta, adiunkta od 1982 roku, zastępcy kierownika Kliniki od 1983 roku.
1991-1996, Instytut Matki i Dziecka, Klinika Położnictwa i Ginekologii, Zastępca Dyrektora d/s położnictwa i ginekologii.
1991 – 2002, Instytut Matki i Dziecka, Klinika Położnictwa i Ginekologii, Kierownik.
1996-2000, Instytut Matki i Dziecka, Klinika Położnictwa i Ginekologii, Zastępca Dyrektora Instytutu d/s Nauki.
2002 – 2004, Instytut Matki i Dziecka, kierownik Zakładu Analiz.
2004 – 2014, Szpital Ginekologiczno-Położniczy im. Św. Rodziny w Warszawie, Dyrektor Szpitala.
2008 – 2010, Warszawski Uniwersytet Medyczny, Wydział Nauk o Zdrowiu, wykładowca.
2011, Warszawski Uniwersytet Medyczny, Wydział Nauk o Zdrowiu, Klinika Położnictwa i Ginekologii, Kierownik Wydziału
2013 – obecnie, Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach, Wydział Nauk o Zdrowiu, Wykładowca.
Świątek, J. Gajewska, T. Laskowska-Klita, B. Chazan – Activities of superoxide dismutase, catalase and glutathione peroxidase in erythrocytes of patients with preeclampsia” – Curr Top Biophys, 1998 vo1.22 (supl. B) 40-42.
Chazan, E. Świątek, M. Troszyński, J. Leibschang – Analiza przyczyn martwych urodzeń i zgonów noworodków w 39 województw. w 1997 r. ¬Klin. Perinat. Gin. 1998, t. XXVII, 187-192.
Bańkowska, J. Leibschang, E. Rogowiecka, B. Chazan, T. Laskowska-Klita, B. Czerwińska – Ussefulness of quantitative determination of granulocyte elastase in blond plasma in pregnant women with imminent premature labour with fetal membranes intact. Gynecol. Endocrinol. 1998, vol. 12, suppl 2 FC 125.
Niemiec, E. Firląg-Burkacka, B. Chazan – Recent advances in the management of human immunodeficiency virus infection in pregnancy -Pol. J. Gynecol. Invest. No 1 v.l sept.1998 p. 49-54.
A Świątek, B. Chazan, Peroksydacja lipidów w patogenezie nadciśnienia tętniczego towarzyszącego ciąży, Gin.Pol. 2000; 71 (3): 155-162.
Chazan Położnictwo-ginekologia – specjalność interdyscyplinarna Medipress Ginek. Położ. 1999/2000 5 (3) 3-6.
Respondek-Liberska., B. Chazan, R. Dębski, E. Helwich, G. Nowicki, Zasady postępowania w przypadku podejrzenia wady płodu/noworodka. Ginek. Pol., 2000, 71(3), 155-162.
Laskowska-Klita, J. Szymborski, E. Szymczak, B. Czerwińska, B. Chazan, Ocena statusu żelaza u kobiety w ciąży powikłanej paleniem tytoniu Med. W. Rozw., 2000; 4(2) 119-129.
J Zwoliński., E. Rogowiecka, B. Chazan, Ocena bezpieczeństwa i skuteczności procedury zewnętrznego obrotu płodu w ciąży donoszonej. 27 Kongres Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego Ginek. Pol. 2000; 71.
Chazan., M. Troszyński, Płodność i niepłodność: aspekty demograficzne, biologiczne i etyczne., Med. W. Rozw. Warszawa, IMiD, 2002, 5 , 55-63.
Kinle, B. Chazan, H. Cerańska-Goszczyńska, Postawy kobiet w stosunku do płodności, planowania rodziny i macierzyństwa w trzech regionach Polski , Med. W. Rozw. Warszawa, IMiD, 2002, 5 , 127 – 133.
Świątek, B. Chazan, Ginekolodzy i położne wobec planowania rodziny, Med. W. Rozw. , Warszawa, IMiD, 2002, 5 , 135 – 141.
Chazan, M. Troszyński – „Martwe urodzenia jako problem w perinatologii”, Ginekologia Polska, 2003, 74, 6, 419-427.
Szymańska, B. Chazan – Differences between behaviours of female patients from Poland and Belarussia after natura miscarriage and induced abortion. Ethics Medicine, 2008, 24:1, 29-40.
Chazan, W. Simon (red.), „Aborcja – przyczyny, następstwa i terapia”, Wyd. Wektory, 2009.
Chazan – Lekarz wobec wyzwań bioetycznych w: Współczesne wyzwania bioetyczne red. M. Królikowski, L. Bosek, wyd. C.H. Beck, 2010, 19-29.
Bebelska, B. Chazan – Korzyści i ryzyko porodu w domu w: Dlaczego rodzić w domu ?”, red. M.Z Stepulak, A. Irzmańska- Hudziak, J. Płońska, wyd. KUL, Lublin 2011, 59 – 70
Chazan – Poprawa stanu zdrowia matek oraz dzieci przed urodzeniem i noworodków w: J. Szymborski (red) Zdrowie publiczne i polityka ludnościowa , Rządowa Rada Ludnościowa, Warszawa, 2012, 24-39.
V K. Jaroszewska, M. Gawlak, B. Chazan, A. Nitsch – Osuch – Analiza realizacji szpitalnej polityki antybiotykowej w wybranym szpitalu specjalistycznym w Warszawie. International Review of Allergolog & Clinical Immunology in family medicine , Medpress, 1, XXX/2014.
Wraz z zespołem przygotował latach 1996-2001 na zlecenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej ekspertyzy na temat stanu zdrowia kobiet w Polsce.
W latach 1994- 1999 był powoływany przez Prezesa Rady Ministrów w skład Rządowej Rady Ludnościowej. Obecnie (od 2006 roku) ponownie jest członkiem tej Rady. Uczestniczył w przygotowaniach do wydania i recenzował coroczne wydawnictwo Rządowej Komisji Ludnościowej pt.: ,,Sytuacja demograficzna Polski”. Uczestniczył jako wykładowca w obradach I Kongresu Demograficznego, współorganizował sympozjum satelitarne na temat porodu przedwczesnego w Zegrzu. Został w 2011 roku powołany przez przewodniczącego Rządowej Rady Ludnościowej do Zespołu przygotowującego opracowanie pt. „Założenia Polityki Ludnościowej w Polsce, 2011”, które było w 2012 rku przedmiotem obrad II Kongresu Demograficznego. W ramach tego Kongresu oraz Tygodnia dla Życia została przygotowana we współpracy z Okręgową Izbą Lekarską w Warszawie Konferencja Naukowa p.t. „Ratujmy Zycie – Wspierajmy Rodzicielstwo”, która odbyła się się 21 marca 2012 roku w Szpitalu im. Św. Rodziny.
W 1993 został powołany przez Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej w skład Zespołu Programu Poprawy Opieki Perinatalnej. Brał udział w przygotowaniu tego Programu i następnie jego wdrożeniu w całym kraju.
W latach 1994 – 1998 brał udział w realizacji projektu ONZ i Rządu Polskiego „Promotion of Responsible Family Planning and Healthy Family Lifestyles”.
W 1991 roku został wybrany do Komitetu Nauk Demograficznych PAN na 3- letnią kadencję. W latach 1992 – 1995 był Przewodniczącym Sekcji Demografii Medycznej tego Komitetu. Aktywnie uczestniczył w pracach trzech kolejnych kadencji tego gremium do 2007 roku, gdzie przedstawiał zagadnienia poronień, przedwczesnych urodzeń, zgonów okołoporodowych i zgonów matek. Został zaproszony do współredagowania „Słownika Demograficznego”. W roku 2012 został wybrany do tego Komitetu na następna kadencję.
W latach 1991-1997 był zastępcą konsultanta krajowego w dziedzinie położnictwa i ginekologii, w latach 1998-2001 konsultantem krajowym w tej dziedzinie medycyny. Zajmował się analizą jakości opieki położniczo-ginekologicznej, oceny częstości i przyczyn niepowodzeń położniczych: zgonów matek oraz umieralności okołoporodowej płodów i noworodków. Przyczynił się do poprawy wyników opieki okołoporodowej w Polsce.
Jest członkiem Krajowego Komitetu Upowszechniania Karmienia Piersią od jego powstania w 1992 roku. W latach 2000 – 2008 był przewodniczącym tego Komitetu. Aktywnie uczestniczy w przygotowywaniu i upowszechnianiu zasad opieki okołoporodowej sprzyjających naturalnemu karmieniu. Pod egidą Komitetu Upowszechniania Karmienia Piersią prowadzona jest w kraju inicjatywa WHO i UNICEF „Szpital Przyjazny Dziecku”. 65 szpitali w Polsce otrzymało te wyróżnienia,
Opracował standardy postępowania w położnictwie i ginekologii. Standard opieki podczas prawidłowo przebiegającej ciąży został zaakceptowany przez Krajowy Związek Kas Chorych na początku jego działalności.
W latach 1998-2001 kierował zespołami, które opracowały i następnie wdrażały w kraju programy polityki zdrowotnej Ministerstwa Zdrowia wdrożone następnie w kraju:
W latach 1999-2000 uczestniczył w pracach Komitetu Naukowego powołanego do realizacji strategicznego programu „Poprawa stanu zdrowia ludności w Polsce poprzez podnoszenie jakości zdrowotnej żywności i racjonalizację sposobu żywienia”. Opracowane zostały sposoby oceny żywienia i stanu odżywienia poszczególnych populacji, m.in. kobiet w wieku rozrodczym, kobiet ciężarnych oraz niemowląt.
W 2000 roku uczestniczył w pracach Zespołu Opiniodawczo-Doradczego przygotowujących w Ministerstwie Edukacji Narodowej program ścieżki między przedmiotowej „Przygotowanie do życia w rodzinie”.
W 1993 roku uczestniczył w Europejskiej Konferencji Populacyjnej w Genewie.
W 1994 roku uczestniczył jako członek delegacji Polski w Międzynarodowej Konferencji „Populacja i Rozwój” w Kairze. Został delegowany przez przewodniczącego delegacji polskiej do udziału w pracach grupy ekspertów przygotowującej propozycję treści rozdziału VII dokumentu końcowego pt. „Reproductive rights and family planning”. Przyjęta na posiedzeniu grupy treść rozdziału została na posiedzeniu plenarnym zaakceptowana.
W latach 1999-2001 reprezentował nasz kraj w pracach grup roboczych w Biurze Europejskim Światowej Organizacji Zdrowia powołanych do opracowania zagadnienia promocji zdrowia kobiet, opieki podczas ciąży, zdrowia prokreacyjnego kobiet i mężczyzn.
Uczestniczył jako członek delegacji naszego kraju w 51 sesji Regionalnego Komitetu Europejskiego Światowej Organizacji Zdrowia w Madrycie we wrześniu 2001 roku.
W latach 2006 – 2000 uczestniczył jako ekspert w pracach międzynarodowego zespołu realizującego Projekt Europejski „Peristat II”. Pracują w nim przedstawiciele większości krajów europejskich. Jego celem jest optymalizacja zbierania i analizy danych epidemiologicznych dotyczących prokreacji. Brał udział w Konferencjach organizowanych w ramach realizacji zadań Projektu w Porto, Bratysławie i Warszawie.
W latach 2002 – 2005 był przewodniczącym Oddziału Warszawskiego Polskiego Towarzystwa Medycyny Perinatalnej.
Jest od 2009 roku przewodniczącym Radu organizacji lekarzy ginekologów MaterCare International, której celem jest opieka nad matkami i ich dziećmi, zwłaszcza w krajach rozwijających się. Bierze udział w organizacji odbywających się co trzy lata sympozjów w Rzymie. Organizacja zorganizowała pomoc dla matek po trzęsieniu ziemi na Haiti, zbudowała szpital położniczy w Ghanie, obecnie organizuje opiekę położniczą w regionie Isiolo w Kenii. We współpracy z Caritas Polska zebrał dwa kontenery używanego sprzętu medycznego, który został wysłany do Kenii drogą morską. Zorganizował charytatywna fundację Mater Care Polska.
W 2012 roku zorganizował, we współpracy z Okręgowa izbą Lekarską w Warszawie Szkolenie w szpitalu Św. Rodziny dla lekarzy odnawiających swój lekarski dyplom.
W kwietniu 2004 roku został powołany na stanowisko pełniącego obowiązki dyrektora a potem dyrektora Szpitala Położniczo – Ginekologicznego im Św. Rodziny w Warszawie. Dwa lata później został dyrektorem tej placówki. Poprawiona została organizację pracy Szpitala, zmieniono podejście do pacjentek i ich rodzin. Spowodowało to sukcesywne trzykrotne zwiększenie liczby rodzących w Szpitalu kobiet. W latach 2004 – 2008 zwiększyła się ona dwukrotnie. Dzięki wsparciu Biura Polityki Zdrowotnej Urzędu m.st. Warszawy zmodernizowano Blok Porodowy z salą do cięć cesarskich. Przygotowano pomieszczenia dla Szkoły Rodzenia. Oddano do użytku nowy Oddział Rekonwalescencji i Leczenia Noworodków. Zmodernizowano około ¾ powierzchni szpitala w tym Oddział Ginekologii, dużą część Oddziału Położnictwa. Otwarto nowe oddziały: Chirurgii Onkologicznej i Pediatrii. Planowane jest oddanie do użytku na bazie Szpitala wielodyscyplinarnego Centrum Zdrowia Rodziny. Poprawiła się w Szpitalu jakość opieki medycznej. Uzyskaliśmy certyfikat ISO potwierdzający wysoką jakość usług medycznych. Szpital uzyskał też tytuł WHO i UNICEF „Szpital Przyjazny Dziecku”.
Był członkiem Rady Naukowej Instytutu Matki i Dziecka w latach 1991-2010, Rady Naukowej Instytutu Centrum Zdrowia Matki Polki w Łodzi w latach 2004-2008 roku, Rady Naukowej Wydziału Nauk o Zdrowiu Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego w latach 2008-2011, Rady Programowej przy Rzeczniku Praw Dziecka w latach 2007-2010, Komisji Antydopingowej przy Ministrze Sportu w latach 2006-2009.
Jest członkiem Rad Programowych wielu czasopism medycznych
Prowadził badania naukowe z zakresu epidemiologii rozrodu dotyczących metod analizy niepowodzeń ciąży, umieralności okołoporodowej płodów i noworodków oraz zgonów matek, a także metod oceny jakości opieki położniczej. Podjęcie tych badań wynikało z pracy w Krajowym Nadzorze Specjalistycznym w dziedzinie Położnictwa i Ginekologii. Opracował system przyczynowej analizy zgonów okołoporodowych, metod fachowego nadzoru na poszczególnych szczeblach trójstopniowego systemu opieki okołoporodowej. Brał udział w opracowaniu corocznych analiz częstości i przyczyn okołoporodowych zgonów matek oraz płodów i noworodków, metod oceny jakości opieki położniczej. Wyniki tych badań są niezwykle istotne dla prowadzonych ocen międzynarodowych, oceny stanu opieki położniczej w kraju, możliwości poprawy stanu zdrowia populacji. Uczestniczył w badaniach nad uwarunkowaniami zgonów kobiet w związku z ciążą, porodem i połogiem.
Badał związki przyczynowe zgonów matek oraz okołoporodowych zgonów płodów i noworodków z niektórymi czynnikami ryzyka. Co piąty zgon kobiety z związku z ciążą, porodem i połogiem w Polsce spowodowany jest przez zakażenie.. Stwierdził, że współczynnik zgonów niemowląt w regionach pozostaje w zależności od częstości porodów przedwczesnych w ośrodkach referencyjnych.
Uczestniczył w randomizowanych badaniach sposobu ukończenia porodu przy położeniu miednicowym płodu w terminie porodu „Term Breech Trial”. Międzynarodowemu zespołowi badawczemu przewodniczyła prof. M. Hannah z Uniwersytetu w Toronto. Brał czynny udział w konferencjach naukowych związanych z realizacją badania w Kopenhadze i Londynie oraz w Toronto Stwierdzono, że ukończenie porodu drogą cięcia cesarskiego w tych przypadkach zapewnia większe bezpieczeństwo dla noworodka. Wyniki badań opublikowano w czasopiśmie Lancet w 2001 roku.
Rezultatem prac prowadzonych jako konsultanta krajowego były publikacje dotyczące współpracy położnika i neonatologa w opiece perinatalnej.
Od początku swojej pracy naukowej w Instytucie Matki i Dziecka był zaangażowany w działalność dydaktyczną. Początkowo jako wykładowca, a następnie organizator i kierownik naukowy kursów doskonalących dla ordynatorów oddziałów położniczo-ginekologicznych przestrzegał ich wysokiego poziomu merytorycznego. Corocznie uczestniczyło w nich około 200 lekarzy.
W 2000 roku opracował wraz z Zespołem Ekspertów zakres szkolenia teoretycznego i praktycznego sześcioletniego, po stażu podyplomowym i czteroletniego, po pierwszym stopniu specjalizacji, w ramach nowego programu specjalizacji i położnictwa i ginekologii. Opracowano tematykę, liczbę i szczegółowy program obowiązkowych kursów.
W latach 1985-1997 prowadził wykłady i seminaria organizowane przez Wojewódzkie Ośrodki Matki i Dziecka i Towarzystwa Naukowe na terenie całego kraju między innymi: w Zielonej Górze, Gdańsku, Lublinie, Zakopanem, Bydgoszczy, Katowicach, Krakowie – dla lekarzy ginekologów, pediatrów i położnych na temat wskaźników umieralności okołoporodowej płodów i noworodków w poszczególnych regionach kraju, zagadnień teratologii, wpływu środowiska na rozwój płodu, metod planowania rodziny, zakażeń w położnictwie, diagnostyki prenatalnej.
W latach 1996-1999 organizował szkolenia lekarzy ginekologów i położnych w ramach prowadzonego przez siebie Projektu ONZ i Rządu Polskiego „Promocja zdrowia matki i dziecka ze szczególnym uwzględnieniem planowania rodziny”. Tematami tych szkoleń były zagadnienia: opieki przedkoncepcyjnej i planowania rodziny, chorób przenoszonych drogą płciową, niepłodności, poradnictwa rodzinnego, środowiskowych zagrożeń prokreacji, żywienia podczas ciąży i po porodzie i opieki poporodowej, nadzoru ordynatorskiego, metod oceny jakości opieki położniczo-ginekologicznej i możliwości ich poprawy, zakażeń, stanów naglących.
Wielokrotnie uczestniczył jako wykładowca, prowadzący dyskusje panelowe lub ich uczestnik na konferencjach naukowych i szkoleniowych między innymi w Instytucie-Centrum Zdrowia Dziecka, Instytucie-Centrum Zdrowia Matki Polki, w Instytucie Żywności i Żywienia, w Instytucie Centrum Onkologii, w ośrodkach akademickich w Szczecinie, Gdańsku, Bydgoszczy, Białymstoku, Poznaniu, Lublinie, Krakowie, Katowicach i w Warszawie.
W 1998 roku był współorganizatorem i wykładowcą Sympozjum Francusko-Polskiego „Zdrowie Matki i Dziecka Okresu Transformacji w Polsce”. Stronę francuską reprezentowało Centre International de l‘ Enfant de la Famille, CIDEF, Paris.
W 1984 roku zorganizował w Jachrance k/Warszawy Sympozjum „Przebieg ciąży i rozwój płodu w warunkach cywilizacyjnych zagrożeń środowiskowych”.
W 1986 roku był współorganizatorem i wykładowcą międzynarodowego seminarium „Fetal Inensive Care”, które odbyło się w Białobrzegach pod patronatem British Council.
W tym samym roku był współorganizatorem i wykładowcą podczas konferencji międzynarodowej pt. „Fertility Awereness Method”, która pod egidą Biura Regionalnego WHO odbyła się w Jabłonnej k/ Warszawy .
W 1990 roku zorganizował w Popowie k/ Warszawy Ogólnopolską Konferencję „Rodzina i Prokreacja”, podczas której omówiono m.in. demograficzne warunki współczesnej rodziny, kierunki zmian w położnictwie i propozycje rozwiązań organizacyjnych.
W 1993 roku uczestniczył w organizacji Tygodnia Medycyny Polsko – Kanadyjskiej w Polsce, w tym samym roku uczestniczył w wykładach w kanadyjskich ośrodkach klinicznych w ramach Tygodnia Medycyny Kanadyjsko – Polskiej
W 1994 roku był współorganizatorem seminarium „Najważniejszy początek – środowisko przyjazne matce i dziecku” (przy współpracy WHO).
W 1994 roku był członkiem Komitetu Organizacyjnego VI Światowego Kongresu „International Federation for Family Life Promotion” w Lublinie.
Zorganizował w 1994 roku Międzynarodowy Kongres „Jakość Narodzin- Jakość Życia”, który zgromadził około 300 uczestników z kraju i z zagranicy. Kongres zapoczątkował i przyczynił się do upowszechnienia obecnie już zaakceptowanych przez większość środowisk medycznych zmian w podejściu personelu medycznego do potrzeb rodzin, poprawy jakości opieki położniczej uwzględniającej w większym niż do tej pory stopniu medyczne, psychologiczne i społeczne potrzeby kobiet i ich rodzin.
W 1996 roku zorganizował w Warszawie w Centralnym Urzędzie Planowania ogólnopolską konferencję pt. „Ocena jakości opieki położniczej”.
W 1996 roku był przewodniczącym komitetu organizacyjnego konferencji naukowej „Promocja Zdrowia Kobiet”.
W 2002 roku był współorganizatorem międzynarodowej konferencji naukowo-szkoleniowej w Zegrzu na temat „Przedwczesne ukończenie ciąży”.
W 1999 roku został powołany przez Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej na członka Krajowej Rady Egzaminów Lekarskich oraz Krajowej Rady Specjalizacji Lekarskich.
Wraz z zespołem ekspertów z udziałem przedstawicieli Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego przygotował program specjalizacji w dziedzinie położnictwa i ginekologii dla lekarzy po stażu podyplomowym oraz dla lekarzy, którzy ukończyli I stopień specjalizacji. Opracował zasady akredytacji oddziałów położniczo-ginekologicznych do prowadzenia studiów specjalizacyjnych.
W latach 2009 – 2010 uczestniczył w konferencjach naukowych i seminariach organizowanych przez organizacje studentów Wydziału Prawa Uniwersytetu Warszawskiego.
Od roku 2012 uczestniczył w wykładach Uniwersytetu Otwartego organizowanego przez Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. Przedmiotem wykładów są zagadnienia bioetyczne. Jeden z wykładów odbył się w Łucku na Ukrainie.
Od 2010 roku uczestniczy jako juror w międzynarodowych konferencjach organizowanych w Warszawie przez organizacje zrzeszające studentów studiów medycznych uniwersytetów europejskich.
W 1997 roku ukazały się dwa podręczniki „Położnictwo” oraz „Ginekologia”, których jest redaktorem oraz autorem kilkunastu rozdziałów. Jest współredaktorem podręcznika „Postępowanie w nagłych stanach w położnictwie i ginekologii”, który ukazał się w roku 2002r. wydany przez Wydawnictwo Lekarskie PZWL, oraz autorem czterech jego rozdziałów. Napisał wspólnie z innymi Autorami dwa rozdziały podręcznika Rudolfa Klimka „Położnictwo”, który pod redakcją prof. Wiesława Szymańskiego został wydany w 1999 roku i ponownie w 2008 roku przez Oficynę DREAM Publ. w Krakowie.
W 2002 roku ukazała się monografia „Oblicza Ojcostwa” pod redakcją D. Kornas – Bieli (Towarzystwo Naukowe KUL) . Jest autorem rozdziału pt. „Dylematy ojcostwa”.
Jest autorem trzech rozdziałów w podręczniku „Położnictwo i Ginekologia” (red. G.H. Bręborowicz) wydanego przez PZWL w 2005 roku
Jest redaktorem i autorem wielu innych broszur edukacyjnych przeznaczonych dla personelu medycznego zajmującego się opieką położniczo-ginekologiczną. Tematyka tych broszur dotyczy zdrowia reprodukcyjnego, opieki przedciążowej i okołoporodowej.
W ostatnich latach (2008 – 2014) aktywnie uczestniczy w konferencjach naukowych poświęconych zagadnieniom zapobiegania i leczenia niepłodności, bezpieczeństwa porodu domowego, optymalizacji opieki okołoporodowej, etyki i deontologii lekarskiej (Lublin, Olsztyn, Białystok, Skierniewice, Szczecin, Gdańsk, Bydgoszcz, Kraków, Wrocław, Warszawa). Zorganizował w 2011 roku w Szpitalu Św. Rodziny międzynarodową konferencję naukową poświęcona zagadnieniu operacyjnego leczenia niepłodności wywołanej przez endometriozę.
Od 2011 roku jest wykładowcą na podyplomowych studiach z zakresu etyki i prawa medycznego w Uniwersytecie im. Kardynała Stefana Wyszyńskiego.
W latach 2008 – 2011 był pracownikiem naukowym Wydziału Nauk o Zdrowiu Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego i członkiem Rady Naukowej tego Wydziału.
Jest powołany przez Ministra Edukacji w 2005 roku jako recenzent podręczników szkolnych, przygotowuje recenzje podręczników biologii i przygotowania do życia w rodzinie.
Po zwolnieniu z pracy w Szpitalu Św. Rodziny w Warszawie w 2014 roku brał udział w 151 krajowych i zagranicznych (Manila, Waszyngton, Londyn, Budapeszt) spotkaniach, konferencjach i sympozjach naukowych poświęconych zagadnieniom bioetycznym.
W czasie ostatnich 10 lat aktywnie uczestniczy w działalności organizacji ginekologów MaterCare International. Współorganizował i aktywnie uczestniczył w ośmiu międzynarodowych konferencjach tej organizacji w Rzymie, Zagrzebiu i Warszawie.
W 2017 roku został powołany przez Ministra Zdrowia w skład zespołu przygotowującego organizacyjne zasady opieki okołoporodowej